1) Parki narodowe w Polsce zajmują 1% całkowitej powierzchni kraju. Jest to nieco poniżej średniej dla Europy, która wynosi 1,2%. Pod względem udziału parków narodowych w powierzchni kraju zdecydowany prym wiedzie Islandia. Parki zajmują tam aż 12,1% powierzchni kraju. We Francji jest to przykładowo aż 9,5% a w Belgii tylko 0,2%. Gdybyśmy jednak analizowali powierzchnię wszystkich obszarów chronionych, to w Polsce zajmują one prawie 40%, co daje nam miejsce w ścisłej czołówce europejskiej. 

2) W naszym kraju mamy 23 parki narodowe co jest także świetnym wynikiem. Przed nami są Finowie, Norwegowie, Szwedzi i Włosi. Najwięcej parków posiada Finlandia bo aż 39 podczas gdy Malta, Belgia, Portugalia, Szwajcaria i Słowenia mają po jednym. W Europie mamy łącznie 250 parków narodowych. Najwięcej parków narodowych w Polsce znajduje się w Małopolsce i jest ich tam pięć. 

3) Największym naszym parkiem jest Biebrzański Park Narodowy, który zajmuje powierzchnię 59 000 hektarów. To dość sporo biorąc pod uwagę fakt, że aż 14 polskich parków narodowych ma powierzchnię mniejszą niż 10 000 hektarów. Jednocześnie jest to dość niewiele w porównaniu z parkiem Yellowstone, który zajmuje powierzchnię prawie 900 000 hektarów a więc niemal tyle, ile województwo opolskie (941 200 ha). To jednak i tak mało w porównaniu z największym parkiem parkiem Europy Vatnajökull, który położony jest w Islandii i zajmuje powierzchnię 13 600 000 hektarów (niemal 14% powierzchni Islandii). To jednak mało w porównaniu z największym parkiem na świecie, który znajduje się w Grenlandii (Northeast Greenland National Park) i zajmuje powierzchnie 97 200 000 hektarów. To prawie dwa razy tyle co powierzchnia Francji i 77 razy więcej niż powierzenia Yellowstone. 

4) Najstarszym parkiem narodowym w Polsce jest Pieniński Park Narodowy powołany do życia w 1932 roku, dwa miesiące po nim powołano do życia Białowieski Park Narodowy. Najstarszym w Europie jest szwedzki park Sarek, który powołany został w 1909 roku a najstarszym na świecie jest oczywiście Yellowstone, istniejący od 1872 roku. Najmłodszym polskim parkiem narodowym jest powołany w 2001 roku Park Narodowy Ujście Warty. Co ciekawe pierwszym gatunkiem w Polsce, który otoczony został ochroną, był cis (Taxus baccata). Już w 1423 roku Król Władysław Jagiełło wydał statut, w którym zapisano: „ Jeśliby kto wszedłszy w las, drzewa które znajdują się być wielkiej ceny jako jest cis albo im podobne podrąbał, tedy może być przez Pana albo dziedzica pojman, a na rękojemstwo tym którzy oń prosić będą ma być dan. Tym że obyczajem w gajach gdzie mało lasów ma być zachowane”.

5) Najbardziej leśnym parkiem narodowym w Polsce jest Magurski Park Narodowy, którego 96% powierzchni zajmują lasy. Następne w kolejności są parki narodowe: Białowieski, Roztoczański i Świętokrzyski, w których powierzchnia leśna obejmuje ponad 90% ich powierzchni. Najwięcej użytków rolnych znajduje się w Parku Narodowym „Ujście Warty”, gdzie stanowią one prawie 76% ogólnej powierzchni tego parku. Proporcjonalnie najwięcej wód chronionych jest w Słowińskim Parku Narodowym, gdzie ich powierzchnia zajmuje 47% ogólnej powierzchni parky. 

6) Polskie parki odwiedza rocznie ponad 14 milionów turystów z czego najwięcej, bo 3,5 miliona odwiedza Tatrzański Park Narodowy a najmniej Narwiański Park Narodowy – 24 tysiące. Najczęściej odwiedzanym parkiem narodowym w Stanach Zjednoczonych jest Great Smoky Mountains National Park, który odwiedziło 13 milionów turystów. 

7) Parki narodowe w Polsce pozyskują także dość sporo drewna. Dzieje się tak wyłącznie dlatego, że czasami aktywna ochrona siedlisk, przebudowa drzewostanów, czy inne czynności ochronne tego wymagają. Wartości te wahają się z roku na rok ale jest to średnio prawie 170 tyś. m3 drewna, czyli tyle, ile pozyskują w uproszczeniu dwa nadleśnictwa.